Τετάρτη 13 Απριλίου 2016

ΠΡΟΛΟΓΟΣ



Το εγχειρίδιο αυτό είναι ένα  εργαλείο. 
Περιέχει συνοπτικά και ουσιαστικά τα βασικά στοιχεία της επιστήμης που περιγράφει, η οποία είναι και η βάση όλων των θετικών επιστημών.

 Απαντά όχι μόνο στο τι και πως όπως συνήθως,
αλλά και στο προς τι, δηλαδή ποιο το πρόβλημα ή η ανάγκη που δημιούργησε την πρόκληση για τη λύση του αλλά και 
στο πως προέκυψε η λύση αυτή, με ποιο σκεπτικό και κεντρική ιδέα με ποιες περιπέτειες. Στο βαθμό που είναι γνωστό βεβαίως επειδή αιώνες συσσώρευσης λύσεων χωρίς το σκεπτικό τους τις κάνει σε μεγάλο βαθμό άχρηστες.

Στο ''προς τι υπάρχει, και στο πως προκύπτει η λύση'' εδραιώνεται η απόδοση νοήματος της γνώσης.
Αυτές είναι οι ρίζες της γνώσεως στη ζωή.
Η γνώση αυτού του είδους η ζωντανή δηλαδή είναι που γεννά λύσεις και δημιουργεί.

Οι πληροφορίες αυτές όμως είναι αφενός δυσεύρετες αλλά και βαραίνουν ποσοτικά τη γνωστική ύλη μας με περιγραφές ιστορικές και επεξηγήσεις που αντιστρατεύονται τον εξαιρετικά συνοπτικό της χαρακτήρα. 
  
Το νόημα του έργου αυτού ωστόσο  είναι γενικά η μεταφορά της εξαιρετικά συνοπτικής αν και πλήρους όσο είναι εφικτό εικόνας της επιστήμης αυτής μεν, στον κατάλληλο άνθρωπο με κατάλληλο τρόπο δε.

Ο βασικός αποδέκτης είναι ο νέος σε πνεύμα άνθρωπος  με καλλιτεχνικό ταμπεραμέντο ερευνητική και  δημιουργική διάθεση.

Οι άνθρωποι αυτοί είδα να απορρίπτονται από την κοινωνία:
α. ως ελλιπώς συγκεντρωμένοι στο στόχο επειδή δεν κοιτάζουν μόνο το δέντρο αλλά και το δάσος,

β. ως μη πρακτικοί άνθρωποι επειδή δεν μεριμνούν μόνο για το συμφέρον τους όπως ο περισσότερος κόσμος αλλά έχουν έντονη προδιάθεση προσφοράς.

γ. ως μη αξιόπιστοι και φερέγγυοι γιατί δεν είναι διατεθειμένοι να δέχονται τυφλά και άκριτα τις υπάρχουσες λύσεις και γίνονται επαναστάτες,

δ.ως ανυπάκουοι και απείθαρχοι στο ''πίστευε! και μη ερεύνα!''
 αλλά εξαιρετικά προσηλωμένοι στην ουσία και το νόημα της έρευνας της, πιστοί θιασώτες του ''πίστευε και μη, Ερεύνα!''σε βαθμό που βρίσκουν μόνοι τους αυτό που ψάχνουν.

ε.ως ακοινώνητοι παρίες του κοινωνικού βίου εντέλει, αφού με όλη αυτή την εναντίωση της κοινωνίας απέναντι τους απομονώνονται -όντες εσωστρεφείς- και στρέφονται στις αναζητήσεις τους.

Τους στερείται έτσι το νόημα της γνώσης και της πράξης.
Τους στερείται το δικαίωμα στην εξήγηση του νοήματος.
Οι πιο πολλοί νέοι υποτίθεται δεν ενδιαφέρονται ούτε για το προς τι, ούτε για το πως προέκυψε το πρόβλημα και η λύση του.
Οι πολλοί απλά δεν το έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη ώστε να το ζητήσουν. Προωθείται έτσι μια αποστειρωμένη γνώση που είναι στείρα κι έχουμε δυστυχώς συσσωρεύσει ένα πέλαγος από αυτή.

Αυτό πρέπει να πάψει! 
Επομένως όσοι την έχουν αυτή την ανάγκη πρέπει να διακρίνονται και να προκρίνονται στον αγώνα τους να υποστηρίζονται από παιδιά έως τα γεράματα με κάθε δυνατό τρόπο. 

Αξίζει να χτίσουμε πάνω στις προσπάθειες τους την κοινωνία μας. 

''Λίθον ον απέρριψαν οι οικοδομούντες... θα κάνουμε ακρογωνιαίο μας λίθο''

Στο βαθμό που κάθε παιδί έχει έναν ερευνητή  δημιουργό μέσα του αναφέρομαι σε όλα τα παιδιά. 

Επίσης στο βαθμό που οι ενήλικες διατηρούν το παιδί μέσα τους απευθύνομαι και στους μεγάλους.

Η γλώσσα μου είναι πιστεύω απλή για ενήλικες ως μη εξειδικευμένη -ως μη ειδικός- οπότε απευθύνεται σε κάθε ένα που μιλάει ελληνικά. 
Σίγουρα υστερεί σε σχέση με τα μικρά παιδιά για τα οποία θα προσπαθήσω να κάνω προσαρμογή του έργου εκ νέου με βάση συνεργασία με παιδιά.

Θέλω να βοηθήσω όσο περνάει από το χέρι μου να βρουν αυτά που αναζητούν οι νέοι,αυτά που τους καλύπτουν τις ανάγκες,  και τους βοηθούν να θεμελιώσουν και να αναπτύξουν το υπέρτατο θαύμα της δημιουργικής τους φύσης. 
Τη φύση αυτή που σήμερα προβάλλεται ως αναπηρία κοινωνική κι εντέλει μέσω της γενικευμένης κατακραυγής αποβάλλεται ή αδρανοποιείται ως αθέμιτη ιδιότητα.


Από την προσωπική μου εμπειρία η καλλιτεχνική φύση διαθέτει και εξαιρετική έφεση στις επιστήμες, ειδικά δε τις παραστατικές και φυσικές και τις έννοιες.
 Όχι όμως και στον υπολογιστικό και ανταγωνιστικό χαρακτήρα των επιστημών όπως διδάσκονται στο 
σχολείο. Που θεωρεί ο νέος -και είναι όντως- περιττό αγώνα από τον οποίο παραιτείται.

Ο νέος άνθρωπος θα πρέπει να αναζητάει και σε εξωσχολικές πηγές τη μόρφωση που του ταιριάζει.
Ευελπιστώ το έργο να βοηθάει όσους την αναζητούν.

Η καλλιτεχνική φύση που δεν αντιλαμβάνεται το νόημα του κάθε γνωστικού τομέα τείνει να τον διαγράφει από τη μνήμη ως περιττό, ασχέτως αν δηλώνεται ως χρήσιμος στο σχολείο και είναι όντως.

Η αδέσμευτη φύση των καλλιτεχνών απαιτεί άμεσα από το κάθε τι τα διαπιστευτήρια του, που βασίζονται στην απλή κοινή λογική και πράξη, αυτό που λέμε την διαδρομή του.

Επομένως το πλήθος των ασκήσεων που είναι γεμάτες με υπολογισμούς καταντά εξόχως ανιαρό για εκείνους που διψάνε για την ουσία των επιστημών και τους δίνεται μετ' εμποδίων.

Εδώ δεν θα έχουν ούτε μια άσκηση να λύσουν για να δείξουν πως ξέρουν, επειδή  η πραγματική γνώση έρχεται από την σύνδεση, την επανάληψη και τη χρήση των πληροφοριών κι όχι από την αποκομμένη  κατανόηση αυτό εξάλλου δείχνει και η λέξη μόρφωση. 

Η χρήση ο σκοπός και το νόημα δίνουν το ενδιαφέρον και τον ενθουσιασμό που απαιτείται.

Αν τους ενδιαφέρει θα το διαβάσουν και θα το κατανοήσουν. 
Αν τους είναι χρήσιμο θα το θυμούνται και αν το ξεχάσουν θα ανατρέχουν εύκολα στο εγχειρίδιο, αν όχι θα ξεχαστεί και θα χαθεί.

Όλη η Ελληνική παιδεία στηρίζεται στο αξίωμα αυτό: Αν αξίζει να σωθεί θα σωθεί αν όχι ας χαθεί. 

δεν έχει διασωθεί ούτε ένα αυθεντικό χειρόγραφο Έλληνα δημιουργού, έχουν διασωθεί σχεδόν όλα όσα άξιζαν τον κόπο της διάσωσης τους όμως το πιο ανθεκτικό υλικό στο κόσμο μας είναι το πνεύμα.

Εδώ δάσκαλος θεωρείται ο αναγνώστης που είναι και ερευνητής παράλληλα. 

Εάν μεν τον ενδιαφέρει η ουσία της επιστήμης, θα προχωρήσει μέχρι τέλους, αν όμως χάσει τα ίχνη, μέσα από δαιδαλώδεις διαδρομές ασκήσεων και θεωριών, που δυσκολεύουν χωρίς ουσία, και προσθέτουν ποσότητα εμποδίων, θα χάσει τον ειρμό, από τον όγκο των περιττών δυσκολιών, που κρύβουν τη θέα της κατάληξης.

Άρα αυτές τις δυσκολίες στο βαθμό που μπορούσα ως μη ειδικός τις κατάργησα με το έτσι θέλω.

Το ενδιαφέρον μου επικεντρώνεται: 

1)στη κατανόηση μέσω της αρχής της ανάλυσης 
ή ''διαίρει και βασίλευε'' 
Για τούτο τα έκανα όσο πιο λιανά μπορούσα.

2)στην απόδοση του νοήματος του κάθε τομέα που υπάρχει: γιατί υπάρχει, πως προκύπτει και που βρίσκει εφαρμογή, που αποσκοπεί; 

3)στην ιστορική θεμελίωση των παραπάνω περιληπτικά ως εξήγηση τους και νοηματικό δέσιμο τους. 

Αν έστω ένα από τα τρία λείπει δεν υπάρχει η βάση που θα το στηρίξει στο νου μας κι άρα θα χαθεί σύντομα.

 Πιο εύκολα θυμόμαστε ιστορίες που δένουν έστω και χοντρικά τα δεδομένα παρά δεδομένα ακριβείας στεγνά κι αφηρημένα. Για τούτο και ανέτρεξα σε παλιότερα εγχειρίδια που φέρουν αυτή τη μέθοδο που προτιμώ.

Το έργο αυτό είναι μια απλή συρραφή εργασιών των οποίων απλά τη γλώσσα και τη παρουσίαση άλλαξα οπότε τα όποια εύσημα πρέπει να πάνε σε κείνους που έκαναν τις εργασίες εκείνες όπως φαίνονται στη βιβλιογραφία όπου αναφέρω και τη συνεισφορά τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου