Τρίτη 12 Απριλίου 2016

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ




Τα μαθηματικά ως επιστήμη γεννήθηκαν από τον μεγάλο έλληνα σοφό, τον έμπορο, φιλόσοφο και μαθηματικό Θαλή τον Μιλήσιο που έζησε από το 546 πΧ έως το 640 πΧ στην ελληνική πόλη Μίλητο της Μικράς Ασίας.
Σε αυτόν η ανθρωπότητα χρωστάει τη γένεση της Επιστήμης γενικά, αφού θεμελίωσε την πρώτη αποδεικτική μέθοδο. 
Η πρώτη απόδειξη στην ιστορία των μαθηματικών οφείλεται σε αυτόν και αφορά στην πρόταση:

''Η διάμετρος ενός κύκλου τον χωρίζει σε δύο ίσα μέρη''

και από τότε κανένας κύκλος στο κόσμο δεν ξεφεύγει από τον κανόνα αυτό.

Ο ίδιος ο Θαλής όμως είναι μέρος μιας μαθηματικής παράδοσης ερευνών και δημιουργίας χιλιετηρίδων τόσο των προγόνων του όσο κι ανθρώπων και πολιτισμών σε όλο το κόσμο.

Μας είναι γνωστά  αρχαιολογικά ευρήματα αντίστοιχου επιπέδου μαθηματικής παράδοσης από όλο το κόσμο  εκεί γύρω στο 16ο αιώνα πΧ.
Όπως για παράδειγμα το αρχαιολογικό εύρημα της αγίας τριάδας λίγο έξω από τη Φαιστό στη Κρήτη -εύρημα μόλις του 1965 που ανάγεται στο 1700 πΧ από ανάκτορο του Μινωικού πολιτισμού. Πρόκειται για χάραγμα σε τοίχο που κάποιος μαθητής της εποχής αυτής χάραξε και αφορά σε γεωμετρική πρόοδο επίπεδο μαθηματικών που συναντάται έντεκα αιώνες αργότερα στα ''Στοιχεία'' του Ευκλείδη.

Οι παραπομπές του Πλάτωνα στο 9.500 πΧ και παλαιότερα [Τίμαιος 20-25] μας κάνουν να πιστεύουμε όπως περιγράφει ότι ανέφεραν ξεκάθαρα στον Σόλωνα ιερείς Αιγύπτιοι:  έχει γίνει σβήσιμο της πολιτιστικής μνήμης των Ελλήνων της προϊστορίας και των επιτευγμάτων τους  από παγκόσμιες φυσικές καταστροφές, κατακλυσμούς, μετεωρίτες ή άλλες. 
Εξάλλου η αναφορά τους ότι οι Έλληνες ήταν χίλια χρόνια προγενέστεροι των Αιγυπτίων και εκείνοι το ήξεραν ενώ εμείς το αγνοούσαμε μας κάνει να σκεφτούμε ότι υπήρχαν στενοί πολιτιστικοί δεσμοί. 
Οι δεσμοί αυτοί φαίνονται εξάλλου και στη συνέχεια ειδικά δε στις κοινές θεότητες
 όπως τον Ερμή που οι Αιγύπτιοι τον έλεγαν Θευθ και τον έλεγαν ιδρυτή της γραφής, της λογικής, της αριθμητικής  της γεωμετρίας και αστρονομίας.
Από αυτόν προέκυψαν και ονομασίες πόλεων όπως Ερμούπολη Μεγάλη και Ερμούπολη Μικρή

"ΑΥΤΩ ΔΕ ΟΝΟΜΑ ΤΩ ΔΑΙΜΟΝΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΥΘ.ΤΟΥΤΟΝ ΔΗ ΠΡΩΤΟΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΛΟΓΙΣΜΟΝ ΕΥΡΕΙΝ ΚΑΙ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑΝ ΚΑΙ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΝ... ''
Πλάτωνος, Φαίδρος, 174,b 7- d 1

Γνωρίζουμε τρεις τουλάχιστον τέτοιους κατακλυσμούς που έσβησαν τα ίχνη των παγκόσμιων πολιτισμών κι έχουμε ελάχιστα στοιχεία τους για πριν τον προτελευταίο που κατέστρεψε τους Μινυούς και λίγο περισσότερα για πριν τον τελευταίο που κατέστρεψε τους Μινωίτες. 
Οι δύο πολιτισμοί των προγόνων μας έχουν αφήσει τα ίχνη και τα απομεινάρια τους στη θάλασσα του Αιγαίου αλλά και στο παγκόσμιο χώρο.
Γίνεται προφανές από αυτά τα ίχνη ότι οι πολιτισμοί επικοινωνούσαν από τότε κι έχουν κοινά στοιχεία.

Έτσι η θεωρία της αλληλουχίας ή σκυταλοδρομίας των πολιτισμών φαίνεται ανόητη  και καταλήγουμε στην εντελώς διαφορετική εικόνα για το αμάλγαμα του παγκόσμιου πολιτισμού που ξεπερνάει κάθε εθνική συνεισφορά στη δημιουργία του.

Επομένως δεν μιλάμε απλά για εθνική παρακαταθήκη αλλά για παγκόσμια κληρονομιά που έχει δώσει ελάχιστα μεν στοιχεία, διασκορπισμένα δε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Ας δούμε πως σε μια συγκεκριμένη χρονική ζώνη γύρω στο 1700 πΧ σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου η μαθηματική γνώση και δημιουργία ήταν σε αντίστοιχο επίπεδο ιδιαίτερα υψηλό μάλιστα για του λόγου το αληθές ας δούμε αντίστοιχα ευρήματα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα που βέβαια δεν είναι τα μόνα:

 Ευρώπη: πανάρχαια Ελλάδα του αιγαίου Μινωίτες, 
Εύρημα Αγίας Τριάδας:
Εύρημα αγίας Τριάδας γραμμικής α περίπου 1700 πΧ

Εγχάρακτη επιγραφή -γκράφιτι- 16ου αιώνα πΧ από τοίχο Μινωικού ανακτόρου κοντά στη Φαιστό σε γραμμική α με περιγραφή γεωμετρικής προόδου.

Ασία: πολιτισμός των Βαβυλωνίων 
πινακίδα του Πλίμπτον 
πινακίδα του Plimpton περίπου 1700πΧ

Αφρική: πολιτισμός πανάρχαιας  Αιγύπτου  κώδικας του Ρίντ
κώδικας ή πάπυρος του Rhind 1700 πΧ
 
Αμερική:  πολιτισμοί του Ήλιου [Μάγια, Αζτέκοι, Ίνκας]   Το ημερολόγιο των Μάγιας θεωρείται το ακριβέστερο ημερολόγιο στην ανθρώπινη ιστορία


Για την επικοινωνία των πολιτισμών υπάρχουν μάλιστα μνημεία αφιερώματα λόγου χάρη:
Η στήλη της Ρωζέτης περίπου 350 πΧ
Το μνημείο της πολιτιστικής επικοινωνίας μεταξύ Ελληνικού, Αιγυπτιακού, Βαβυλωνιακού πολιτισμού και δεδομένου ότι είναι απόσπασμα δεν ξέρουμε ποιών άλλων.
Άρα η γραμμική ιστορία του τύπου πρώτα αυτός μετά εκείνος ο πολιτισμός είναι παραπλανητική στην προϊστορία αφού δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την πλήρη εικόνα.
Ακόμη και στην ιστορική περιοχή δεν έχουμε επαρκή στοιχεία για να έχουμε πλήρη εικόνα.

Το συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι πως:
είμαστε πάρα πολλοί για να είμαστε εντελώς διαφορετικοί, μας συνδέουν δε πολύ περισσότερα από όσα μας χωρίζουν. 
Οι άνθρωποι στο βάθος της ιστορίας και της προϊστορίας έχουν κοινές ανάγκες και βρίσκουν αντίστοιχους τρόπους να τις καλύψουν, μάλιστα οι δημιουργοί δεν διστάζουν να υπερβούν κάθε εθνικό ή άλλο όριο στη προσπάθεια τους να ανταποκριθούν στις προκλήσεις για εξέλιξη και πρόοδο του πολιτισμού. 

Το βάθος της ιστορίας συνολικό το αποδεικνύει αλλά και οι προϊστορικοί πολιτισμοί είχαν προσπαθήσει να δώσουν λύσεις και να καλύψουν ανάγκες που ξεκινούν από την ζωώδη ακόμη μορφή του ανθρώπου κυνηγού συλλέκτη και καλλιεργητή.
Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγούν ευρήματα της απώτατης προϊστορικής εποχής με εγχάραξη σε κόκαλο ή σε πέτρα ποσοτήτων που οι ειδικοί αναρωτιούνται τι μπορεί να είναι; 
-Μα ότι θα χρειαζόταν και σήμερα ένας άνθρωπος και ειδικότερα κυνηγός ή κτηνοτρόφος ή καλλιεργητής να σημειώσει για να υπολογίσει ή να θυμηθεί:
Κάτι που αφορά το χρόνο, τα ζωντανά του ή τα αγαθά του, το χώρο του,τις δυσκολίες του, και λοιπά.

Έτσι ξεκινάει η ενασχόληση με την αριθμητική και σε ότι αφορά το χώρο με τη γεωμετρία.
Είναι ηλίου φαεινότερο πως ακόμη και τα  ζώα κάνουν χρήση αυτών των αρχικών εννοιών των ποσοτήτων και των βασικών πράξεων τους, πειράματα με ζώα το έχουν αποδείξει.

Καταλήγει δε η ενασχόληση αυτή σε ένα χάος  επιστημών και κλάδων τους και ανθρώπων που ασχολούνται σήμερα με αυτό δεδομένου ότι η τεχνολογία δίνει προκλήσεις με μορφή χιονοστιβάδας. 
Δεν υπάρχει σήμερα μαθηματικός που να μπορεί να έχει γνώση του συνόλου των τομέων των μαθηματικών επιστημών με πληρότητα.

Υπάρχει όμως η δυνατότητα να ξεσκαρτάρουμε τη Θεωρία με την έννοια της συμπυκνωμένης εμπειρίας και πρακτικής χιλιετηρίδων  από τη θεωρία δηλαδή το αφηρημένο δημιούργημα μιας άποψης που κάποια στιγμή ο χρόνος και οι δοκιμές θα ξεσκαρτάρουν τα άχρηστα ή νόθα πνευματικά κατασκευάσματα της.

Άρα ας μην ψάχνουμε για κείνον τον πολιτισμό που δημιούργησε τη γραφή, την αριθμητική και τη γεωμετρία ως πρακτικές και τον έδωσε στους άλλους γιατί  απλούστατα εδράζονται όλα αυτά στο ένστικτο επιβίωσης και την ευρηματικότητα που όλοι διαθέτουν οπότε όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτισμοί τη δημιούργησαν με ή χωρίς βοήθεια από άλλους.
Ας ψάξουμε για το προϊόν του αγώνα αυτού κι ας το σεβαστούμε ως προϊόν των προγόνων μας που πρέπει να διαφυλάξουμε και να εμπλουτίσουμε.

Η λογική, η αριθμητική, η γεωμετρία, αλλά και η γλώσσα και επομένως όλες οι επιστήμες έχουν ως παραδοχή συνειδητή ή όχι ότι υπάρχει κοινός τρόπος λειτουργίας αντίληψης και ύπαρξης των πραγμάτων του κόσμου που καθιστά εφικτή την καταγραφή των δομών και των αποτελεσμάτων τους με στόχο τον έλεγχο τους ώστε να ωφελούμαστε και να μην κινδυνεύουμε από αυτά.

Αυτή η ανάγκη για έλεγχο του κόσμου μας μέσω της γνώσης ξεκινάει με τη γλώσσα που καταγράφει τα πάντα στις έννοιες και τις λέξεις της: τα εργαλεία με τα οποία περιγράφει το παν.
Για τούτο οι σοφοί πρόγονοι μας έλεγαν 
''Αρχή επιστήμης ονομάτων επίσκεψις''
Για να έχουμε μια γενική εικόνα των ευρημάτων και την γραμμική χρονολόγηση τους θα δούμε ένα πανόραμα από την αρχή μέχρι τις μέρες μας με κομμάτια του παζλ της μαθηματικής παράδοσης.









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου